Seyyiatımla çokken hasenatımla azım,
Karaya çalmak üzre ruhumdaki beyazım.
Harı yüksek günümün buz gibidir gecesi,
Güneşi söndürse de ayı boğar ayazım.
Tomurcuklanan rüyam kâbuslara bulaşır,
Çimenleşmeden arzum çöle döner riyazım.
Menzil Kafdağı ardı Anka’yla kanat çırptım,
Belki bir adım kala tükendi mana gazım.
İstikamet belliyken beşer içinde şaştım,
Herkes görevindeydi kendimeydi garazım.
Alıştım gidişata gelişi bulamadım,
Kinle bulandı midem nefis değildi kâzım.
Havada uçan sözler kulağı tırmalarken,
Nesirden uzak mensur çekilmez olur nazım.
Amilde muamele amele amelece,
Mefulün faili kim? Bunadır itirazım.
Biliyorum da hani geçicidir her fani,
Nihayet konuşsam da neticede arazım.
Teknolojik terakki modernize ederken,
Sağlıklı geçindikçe ilerliyor marazım.
Nifak çerezi bende hep şişkinlik yapınca,
Beynin kıvrımlarında tıkandı müshil hazım.
Ahire kayıtlıymış zamanın sonundan,
Öncesinden derç ile makûs talihli yazım.
Madem gerisi malum meçhule tam düşmeden,
Ölmeden önce ölüp dirilmektir niyazım.
------
Rıyaz: Bahçeler. Ağaçlık, çimenlik yerler
Kâzım: Öfkesini, hırsını yenebilen
Araz: Devamlılığı ve kalıcılığı olmayan
Garaz: Birine karşı güdülen kötülük etme isteği, kin
-----------------------------------------