Gonca iken güle dönen bahtımı;

Vedayla soldurup derdin hayırsız…

Açtırdın yıllanmış dert şarabını;

Neş’eyle doldurup verdin hayırsız…

Çatılan kaşları ağaran saçı;

Sevmekmiş kalbimin en büyük suçu;

Gözümde deryalar taşıyan göçü;

Hicrana sildirip verdin hayırsız…

Kurbanım diyerek gönlümü seçip;

Vefa kapısının önünden geçip;

Ölüm fermanımı imzaya açıp;

Hicrana bildirip verdin hayırsız…

Sorma artık aklımda yok fikrimde;

Sende sonra isyan çıktı zikrimde;

Kurtuluşum bir yudumluk zehrimde;

Şerefe kaldırıp verdin hayırsız…

Silemem böylesi kara yazgıyı;

Atamam yürekte duran sezgiyi;

Makamı “kahretsin” olan ezgiyi;

Hiç yoktan çaldırıp verdin hayırsız…

Sen verdin yazıma bu kara kışı;

Ayrılık demek ki kaderin işi;

Vuslat saatinde en güzel düşü;

Uykumdan aldırıp verdin hayırsız…

Ali ALTINLI – 04/11/2015

Saat: 18:41