Online Üye
Online Ziyaretçi
Benim Ben
Dinleyin
sizlere bir çift sözüm var;
Kuruyan
çöllere nehir benim ben…
Kaldırımda
gölgelerin gezdiği;
Caddesiz
sokaksız şehir benim ben…
Her yudum
sonunda mutlu olduğu;
Damlaya
damlaya cana dolduğu;
Gözlerin
Leylamdır diye bildiği;
Mecnuna
sunulan zehir benim ben…
Namlusuna son
kurşunu koyduran;
Cinnetinin cilvesine
uyduran;
Vasiyeti
mezarında duyduran;
Tetikler
düşüren fikir benim ben…
Gönül
bülbülünün dalını kırıp;
Yalandan dil
ucu hatırın sorup;
Karanlık
geceyle gerdeğe girip;
Ezelden
boşanan ahir benim ben…
Hasret
yılanının başını ezip;
Gecenin kör
vakti nameler yazıp;
Mızrapla
çilekeş tellerde gezip;
Hüzünle
çekilen zikir benim ben…
Sabır kalesini
temelden yıkan;
Yıllarca
gözünün içine bakan;
Gördükçe
diklenip canını sıkan;
Hoyrat
avuçlarda nasır benim ben…
Talih
pazarında yüzü gülmeyen;
Attığı son
zarı düşeş gelmeyen;
Görüş
günlerinde görüş bilmeyen;
Sevda
zindanında esir benim ben…
Sevinen
adresti intiharına;
Kalemi dayandı
her inkârına;
Yazılan her
satır son kararına;
Hasret
mektubunda nesir benim ben…
Boyadım
pembeye yalanlarını;
Yarama tuz
ettim talanlarını;
Yakarak
dünlerden kalanlarını;
Payını
paylayan kesir benim ben…
Ali ALTINLI –
05/11/2015
Saat: 15:00