Bilmece!
Olur, olmaz sözlerle diliyle zehir kusar!
İzzeti, itibarı hiçe sayar bu mahluk!
Haksızlık karşısında bir iblis gibi susar!
Gibisi belki fazla ona uyar bu mahluk!
Su-i zanla kirletir fikrini yüreğini
İnsana benzer ama yapmıyor gereğini
Sürüyle hemcinsi var hep bulur öreğini
Dedikodu iftira söyler duyar bu mahluk!
Yüzüne karşı güleç hep düşmanlık güderken
Sana rehber kesilir kendi yanlış giderken
Güçlüye karşı zarif, şaklabanlık ederken
Bir gariban görmesin tavır koyar bu mahluk!
Dünya onun olsa da malında gözü vardır
Utanmaz ve yüzsüzken onlarca yüzü vardır
Bazen âlim kesilir fetvası, sözü vardır
Manevi değerleri içten oyar bu mahluk!
İftiraya meyilli sürekli dili sarkar
Bundan da çok zevk alır ne iğrenir ne burkar
Ne kullardan utanır ne de Allah’tan korkar
Gece gündüz habire yalan yayar bu mahluk!
Her zaman kılıf arar mazeretleri bitmez
İçten pazarlıklıdır hiçbir ciddiyet gütmez
Güvenirliği yoktur sözü beş para etmez
Ahde vefası olmaz sözden cayar bu mahluk!
Kendi fetvası hazır tanımaz diyaneti
Ona teslim olunca mal mülkün sıyâneti
Fırsat ganimet olur peşindir hıyaneti
Kalemini oynatır halkı soyar bu mahluk!
İşte böyle tanıyın haddini aşanları
Allah’ım ıslah etsin yolunu şaşanları
Der Mikdadi anlattım gereken nişanları
Haram içer, haram yer, haram doyar bu mahluk!
Ozan Mikdadi