İnsan mı bu hırsına boyun eğen
Kadere isyanla küsen utansın!
Aklına şaşarım nazlanıp giden
Acizmiş zavallı, üzen utansın!
Bazen mutlu olur neşe saçarsın
Gün olur neşeden güller açarsın
Bazen bulutlar kararır ağlarsın
Ağlatıp gözleri üzen utansın!
Umutsuz şiirler yazarken kalem
Zincire vurulmuş hayaller yalan
Yorgunum nicedir olmuşum talan
Söylerse dillerim üzen utansın!
Sana yazmadığım ne varsa sürgün
Şiirim olur da duyarsın bir gün
Tekerrürü tarif etmedi mi dün?
Tarihe yazdırıp üzen utansın!
Deryasında katre olduğum şiir
Dokunsa kalemim eriyiverir
Yangınlar ruhumda kül oluverir
Mevsimi, iklimi üzen utansın!
Hüzünler sardıysa güz pencereni,
Efkârlar bastıysa gönül evini,
Mızraba dokundur dua telini,
Duyar da yaradan üzen utansın!
Nuray AYHAN…