Vatanın vasatında meşk ile yerleşerek,
Sönmez meşale yaktı...
İnsanlık hasadında gittikçe gürleşerek,
Ta yücelere baktı…
Yaşadığı müddetçe Mevlâ’ya idi çeri,
Saygıyla anıyoruz, sekiz asırdan beri!..
Dünyanın her yerinde binlerce talebesi,
Fikrini güdecekti…
Kalplerde en derinde esasen galebesi,
Sonsuza gidecekti…
Beşeriyeti saydı hep kendi biraderi,
Saygıyla anıyoruz, sekiz asırdan beri!..
İlim, irfan, ihlâsı destandır tüm dillerde,
Aşikârdır takvası…
Rumî O’nun mahlası; Mevlana gönüllerde,
Savaşmaktır şekvası...
Sözlerini okuyan unutuyor kederi,
Saygıyla anıyoruz, sekiz asırdan beri!..
Peygamberine âşık, Kelamullah’a bende,
Müstakim yolu tutmuş…
Asırlara dolaşık hatırası, gidende;
Geleceğe umutmuş…
Beğenilen ahlakla elde etmiş zaferi,
Saygıyla anıyoruz, sekiz asırdan beri!..
Şiirleri, nesirden daha etkili gibi,
Yüreklerde iz koymuş…
Birçok sultan, vezirden daha yetkili gibi;
Demek, sevilmek buymuş…
Endersin, senin gibi kaç kişinin var eseri?
Saygıyla anıyoruz, sekiz asırdan beri!..
MFK
