Hal ve gidiþ!

Gönlümün tenha, kafam dolu efkâr karmakarýþýk

Biri bana der gibidir bilmeceyi çöz gibi

Caným ruhum birbiriyle, ne küskün ne barýþýk

Yandýðýmý sanýyorum, tenim soðuk buz gibi

Þimþek gibi gelip geçer günde ki bu hâl nedir?

Bir kuþku bir endiþe var canda ki bu hâl nedir?

Bu nasýl þey anlamadým tende ki bu hâl nedir?

Üfledikçe tutuþuyor mangalda ki köz gibi

Fark etmeden akþam olmuþ güneþ dönmüþ batýya

Mihmanlýk devam ediyor yine kaldým yatýya

Aynalardan dikiz ettim, kar birikmiþ çatýya

Deðiþik bir suret gördüm buruþuk bir yüz gibi

Ömür denen sermayeyi çarçur ettikten sonra

Þaþýrýrsýn onca fýrsat kaçýp gittikten sonra

Kafa mý kalýr insanda her þey bittikten sonra

Kaval, kaval yaþarsýn da, çalýnýrsýn saz gibi!

Uyan artýk gafletinden kendini böyle salma

Tek yapacak bir iþin var sakýn ona geç kalma

Hazýr ola geçmen gerek tövbe et meyus olma!

Bu baþýna gelen her þey bence biraz az gibi!

Yan yatardýn ey Mikdadi þimdi tüter dumanýn

Tekrar baþa dönmek gibi yoktur böyle gümanýn

Kendine gel uçundan tut akýp giden zamanýn

Kýymetini bilmez isen yolunursun kaz gibi!

Ozan Mikdadi