Yıldız Gözlüm
arıyordum yıllar yılı ben seni
içimde gömülüydün sönmüş bir volkan gibi
bir yer arıyordu fışkırıp çıkmak için
bir yer bulamıyordu.
hayattaki her şeyden ümitsizdim
gülmek,mutlu olmak çok uzaktı bana
kırıktı kalbim vefasız bir yar için
kapalıydı bütün kapılara.
herkes bana taş kalpli diyordu
onlara ne diyebilirdim ki !
konuşmaktan bile nefret ediyordum
sadece donuk,donuk
acı bir tebessümle bakıyordum,
onlara sevemiyorum diyemiyordum
anlamıyorlardı ki
taş kalpli anılmak zoruma gidiyordu
anlatamıyordum
bırakmıştım kendimi okyanuslarda
yaralı bir balık gibi
sadece ölü ümitlerle bakıyordum
gün gelir ben de severim diye.
sonra sen çıktın karşıma
yıldız gözlüm
ne oldu bilmem çok değiştim
içindeki o sönmüş volkan kımıldadı
ve fışkırdı bir yerlerden
ve seni sevdi
sana bağlandı
seni aradı
seni özledi
seni çok sevdi
yıldız gözlüm.
adem efiloğlu / bir garip ademoğlu
(
Yıldız Gözlüm başlıklı yazı
AdemEFİLOĞLU tarafından
9.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.