Güven Dağları
Sapına bakıp da ağacın köküne aldanır insan
Güven dağlarıdır eteklerinde kar ovasında su
Yersin içersin acıkmış gibi her an olmadan pişman
Tırmanmak güç ister, dorukta yalan denilen durulur
Yalnızlık kalır tek maziden, kötü anılar ve hazan
İndikçe pişmanlık, çıkarken tek tek dünyalık giysiler
Ten soyulur, emanet anlaşılır, çimenler çölleşir
Toprağım dediğin, kum fırtınalarında cebelleşir
Ki altı çevirsen üstüne üstü çevirsen altına
Nesline sadık kumlar, doğasından nasıl da dölleşir
Biz anlamayız sadece yokluğu, hep ararız tokluğu
Güven dağları bu, aşılmaz gelir sonunda çokluğu…
Saffet Kuramaz
(
Güven Dağları başlıklı yazı
safdeha tarafından
7.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
