Kalbimin gözlerime istikamet verdiği
Aşkının kimliğimi bitirdiği yerdeyim
Ufacık bir kelamın direncimi kırdığı
Hasretinin mezara yatırdığı yerdeyim
Mertçe ''sevdim'' demişken tek başına kalınan
Sevenlerin umudu yitirdiği sanılan
Her vakit uzun uzun ''öl '' namazı kılınan
Duaların hiçliğe götürdüğü yerdeyim
Demir döşek üstünde yığılıp kalan ette
Kanatları göklere tutunmuş sırça atta
Arsız bir ateş gibi aşkın koynunda hatta
Düşlerin sandalımı batırdığı yerdeyim
Ağrısına yenilmiş başı derdest ettiğim
Her saniye susmadan azabını tattığım
Yüzmeyi bilir iken sensizliğe battığım
Cehennemin bahtıma oturduğu yerdeyim
Yitik bir aşık kenti caddesinde son sokak
Doğmaya yorgun güneş sökmeye yorgun şafak
Çekilirken içimden kaderim ufak ufak
Ruhumun cesedimi ittirdiği yerdeyim
