yapayalnızım yine bu gece
karanlık bir odanın ücra köşesinde
yağmur yağarken dışarıda,
bütün şehir şiir sanki
ayrılığımıza dair sözcükler düşüyor dilimden
ne kadar oldu ayrılalı
kaç ay,kaç sene
öyle özledim ki seni
ellerim titriyor gecenin karanlığında
zaten ben senden sonra,
hiç bilemedim ki ellerimi nereye koyacağımı
belki de sensiz oldukları için böyle
ürkek bir serçe gibi oluşları
ah sevgilim yüreğin hiç yanmadan
nasıl bırakabildin ellerimi
uzaklara dalıp gidiyor gözlerim
içimde kalbime batan,
binlerce can kırığı
ve sana söyleyemediğim
dudaklarıma mühürlenmiş binlerce sözcük
dudaklarım kanıyor..
bir fotoğrafın var elimde
saatlerdir ona bakıyorum
öyle güzel gülmüşsün ki
gülüşler neden sadece
fotoğraflarda bu kadar yakar insanın canını?
bilmiyorum
gittiğinden beri
sen’li hatıralarımızı
yastığımdaki gözyaşlarında kurutuyorum
belki bir gün dönersin diye
hiçbir eşyanın yerini değiştirmiyorum evde
yağmur bulutu yüklenmiş gibi gözlerim
hasretin kirpiklerimde can çekişiyor
ve ben hüzün kokan odamda,
sensizliğe bir mum daha yakıyorum
nefesim acıyor
kaç intihar yaşadım senden sonra
tahmin bile edemezsin
her gece
her gece yeniden
yazdığım şiirlere astım kendimi
ölmedim, ölemedim
ve bu nasıl rezil bir duygu,
bunu sen bilemezsin sevgilim
bilemezsin
Gamzelimm
(
Can Kırıkları başlıklı yazı
Gamzelimm tarafından
1/22/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
