Ölümü herkes tadar

 

Sağlam, hasta, yatalak, fark etmez genç ihtiyar

Hayatın cilvesi bu, üzülür her bahtiyar

Ne kadar da sevilse, terk edilir bu diyar

Mutlaka öleceksin, yaşasan da bin sene

 

Ölümü herkes tadar, ölür can da insan da

Yüksek kaleye çıksan, sağlam yerde olsan da

Gelip seni bulacak, beklemediğin anda

Kaçsan da gizlensen de, ölüm konar ensene

 

Yok bunun başka yolu, her lahza bitiyorsun

Doğduğun günden beri, yoldasın gidiyorsun

Gördüğün bir seraba, malım mülküm diyorsun

Onlar seni kurtarmaz, Allah’a güvensene

 

Fazla uzakta değil, son durak şu ilerde

Yolculuk noktalanır, seçmediğin bir yerde

Nerede annen baban, nice dostların nerde?

Dostlarından birçoğu yaşardı geçen sene

 

Mikdadi en kötü şey, unutmaktır ölümü

Ölümü unutanlar, mubah sayarlar zulmü

Ölüm bağladı benim, ayağımı kolumu

Ölüm seni kolluyor, sen de ona dönsene

 

Ozan Mikdadi

 

( Ölümü Herkes Tadar başlıklı yazı Mikdadi tarafından 23.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu