Bir yazarýn yýllar öncesinde yazmýþ olduðu bir romandan bir paragraf hakkýnda 'yazar þunu düþünmüþtür...' diye arkadaþýnla iddiaya girmek büyük bir saçmalýktýr.

  Varsayalým ki,yazar hayatta...

  Tut ki,onunla oturup bir yerde çay içme imkanýn var..

  Ve diyelim ki,kitabý tuttun, paragrafý gösterdin ve düþüncelerini almak istediðini söyledin.Ne düþünerek yazdýðýný dahi hatýrlayamayan yazar,sana, yazdýðý günden þu ana dek yaþadýklarýyla örtüþen bir yanýt verecektir.

  Tüm bunlara raðmen bu saçmalýk, çok güzel arkadaþlýklar doðurur.Yazarýn düþüncesinden çok, arkadaþýnýn söyledikleri ve senin düþündüklerin vardýr bu sohbette.Burada söylenen sözler en içten yaþanacak bir arkadaþlýðýn temelini oluþturan cümlelerdir.Bazen en güzel dostluklar, sayfa numarasý dahi hatýrlanmayacak bir kitap sayfasýnda baþlayabilir.