Her fırsatta kesin çalıp çırparak,
Helal-haram demez tozup gidersin!
Menfaatin için aklı kırparak,
Bütün dostlukları bozup gidersin!
Ölmeyecek gibi mala taparsın,
Kesenin ağzını büzüp gidersin!
Bile bile yoldan keyfî saparsın,
Kaldırdığın tozu süzüp gidersin!
‘Din, öğüt’ sözüne kulak tıkayıp,
Nasihat duyunca bezip gidersin!
İblis tükürünce yüzü yıkayıp,
Nefsinle günahlar gezip gidersin!
Annenle babana karşı diklenip,
Derdinden içerken sızıp gidersin(!)
Hasbelkader belki tam gediklenip,
Ekserisi için kızıp gidersin!
Yalaksız kalınca meyus olarak,
Beyhude ağıtlar düzüp gidersin!
Önün kesilince için dolarak,
Çevrendekileri üzüp gidersin!
Kul hakkını hafif görüp yiyerek,
Ardından lanetler dizip gidersin!
Allah’ı, Nebi’yi dinlemeyerek,
Aksine bir rota çizip gidersin!
Batıla hak deyip hep savunursan,
Hakk’ın huzuruna kâzip gidersin!
Daima yaşarım der avunursam,
Fanilere sanma cazip gidersin!
Vatan, namus, bayrak değilse şanın,
Her bir vatandaşı ezip gidersin!
Kutsal değerlerden yoksa nişanın,
İmanı kalbinden çözüp gidersin!
Merhametin yitmiş canaysa gadrin,
Ölmeden kabrini kazıp gidersin!
Ne Hakça, ne halkça olamaz kadrin,
Şeytana vasiyet yazıp gidersin!
MFK