Gecenin Üzgün Çiçeği
* GECENİN ÜZGÜN ÇİÇEĞİ *
Dudaklarında kırgın bir sevinç, buruk yüzlü bir kız
Piyano çalıyor, gizli bir uçurum gibi
Tuhaf... Efesli Helena'ya ne çok benziyor yüzü
Yanaklarına yaşlar iniyor gecenin dargın çiçeği
Sen, sürgün kalabalıkların sultanı
Flütümle avun, bela etme öfkemi
Kanatlarına sığındığın şövalyeler ölüm hükmünde
Suskunluğun kar etmez, tenindeki yarana.
Benliğimi gölgeleyen sen miydin?
Bu kentin ihtiyarını senden duydum
Heybem hâlâ aşk mektuplarınızla doludur
İsteseniz de okuyamazsınız kahrolası bu ayrılığı
Meğer dipsiz bir uçurummuş, tutunduğum eteklerin.
Bilirim, bir tebessüm bile yeter kalbini talan etmeye
Ne zaman bakışlarında bulsam kendimi,
Solgun bir menekşe kokusu yayılıyor her yanıma
Aşkla örselenmiş en romantik sahillerinde'yim, bu kentin
Bir şarkı gibi dilime dolanır, konuşkan ellerin
Yüzünü her düşündüğümde, gururum yemin olur,
O çocuksu çıkmaz sokaklarımda.
Nuri Dağdelen
(
Gecenin Üzgün Çiçeği başlıklı yazı
Öz tarafından
26.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
