Gün gelip gölgesini özlemle anacaksın...
Boş kadehler sırdaşın, hüzün olacak kârın
Nasıl yaktıysan beni, öyle de yanacaksın.
Dolup aşk ırmağından, gözlerimden akmanı,
Beyhûde beklemişim benim
gibi bakmanı.
Şu hayat sofrasında sen de
birgün lokmanı
Sonsuz hicrân zehrine, acıyla
banacaksın.
Ferhat iken, sevdâlı, uğruna
dağlar aşan
Verem oldun kanımda; damarımda
dolaşan
Budanırken umudun, sen de,
bîtap, perişân
Hasret yağmurlarıyla, hergün
ıslanacaksın.
Meğer ihânet varmış, yapında,
mizâcında
Şimdi hâin yazıyor
gönlümdeki tacında
Usulca can verirken
yalnızlık kıskacında
Ölümü özleyecek, hatta
kıskanacaksın.
Al götür, neyin varsa
gönlümde sana âit
Düş artık düşlerimden, hayallerimden
çık git
Nasıl olsa gün gelip, deyip
"belki", bir ümit
Her kapı çaldığında ben
geldim sanacaksın.
Nasıl yaktıysan beni, öyle de yanacaksın.
*********Mecit AKTÜRK*******
************************
*******************
**************
*********
*****
**