Online Üye
Online Ziyaretçi
Paramparça
olmuş bu gönlümüz
Kapkaranlık
görünmüyor önümüz
Ne
tarafa döneceğiz kaybolmuş yönümüz
Oturup
ağlasan faydasız
Bu
gönlü söküp atsan imkânsız
Dilde
çıkan sözler doğru değil ahlaksız
Çare
karşımızda dururken yok sayarız
Hak
adalet dersen onu edepsizce kovarız
Kadir
kıymet bilmek dersen ondan hiç anlamayız
Oturup
ağlasan faydasız
Bu
gönlü söküp atsan imkânsız
Dilde
çıkan sözler doğru değil manasız
Şimdi
ben ne söylesem bilirim laf değil
Doğru
söz karşısında ey gönül sen eğil
Sen
doğru sözün tasdik kapısın ey gönül iyi bil
Sen
bilmezsen ey gönül ne yapsın bu dil
Oturup
ağlasan faydasız
Bu
gönlü söküp atsan imkânsız
Dilde
çıkan sözler doğru değil hayâsız
Vefasızlık
değerse gönül ile yanaktaki gamzeye
Güzel
söz aranır mı hiç inceden inceye
Yolumuz
şaşırmışız gideriz biz nereden nereye
İnsanlık
satılmış eyvah bir akçeye
Oturup
ağlasan faydasız
Bu
gönlü söküp atsan imkânsız
Dilde
çıkan sözler doğru değil dermansız
Bu
halimize gönlümüz bilinmez nasıl alıştı
Aramıza
böylesi vicdansızlık nasıl izin veril de karıştı
Aramızda
nefret sesleri güzellikleri yıktı da yarıştı
İnsanlar
bunca dert ile yıkılırken nasıl oldu bakıştı
Bu
gönlü söküp atsan imkânsız
Dilde
çıkan sözler doğru değil imansız
Kul
Mehmet’im güzel söz Gönül’e olur sıhhat
Bu
halimizi nasıl anlatırız nasıl olur ederiz izahat
Kime
söylesen gönlümüz hiç almaz bir nasihat
Güzel
söz yoksa gönül ile dilde halimiz yaman eyvah
Bu
gönlü söküp atsan imkânsız
Dilde
çıkan sözler doğru değil devasız
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-