Yalancı baharda çiçek açarsın
Kırıktır kanadın aşka uçarsın
Sevdiğin gel dese yorgun naçarsın
Ben senin kahrını çekemem gönül
Zulanda hayaller düşler saklarsın
Dikeni unutup gülü koklarsın
Arada aklımı çeler yoklarsın
Ben senin nazını çekemem gönül
Kürek mahkumusun yoktur beratın
Değişmez ezelden karadır bahtın
Altın eyer vursan yürümez atın
Ben senin tozunu çekemem gönül
Ne gecen bellidir ne de gündüzün
Elinde avcunda bir tutam hüzün
Baharı hazana çevirir güzün
Ben senin sızını çekemem gönül
Bir yangın yeridir tüter otağın
Eksilmez başından dumanı dağın
Erişmez vuslata kolun kucağın
Ben senin közünü çekemem gönül
Baharda çiçekli dallar istersin
Karalar giymişim allar istersin
Saadete çıkan yollar istersin
Ben senin tözünü çekemem gönül
MELAHAT ÇETİNKAYA