Ne bir mektup ne bir haber yolladun
Ne bileyim dertleruni, uşağum
Gelur diye yollarumi kolladun
Özledun mi pederuni uşağum
Hastaneye girdun haber vermedun
Sen bu işi önemli mi görmedun
Biliyurum sen boş yere girmedun
Dürdiler mi defteruni uşağum
Kıymetini bilemedun gençluğun
Gördun neler etti sana hiçluğun
Arayudun tükendi mi harçluğun
Karşulardum gideruni uşağum
Dinlemedun niçun terkettun beni
Yanumdayken zaten tükettun beni
Hasta düştum sanki yük ettun beni
Anlayurum kederuni uşağum
Sana derdum içki kumar öldürür
Onlar boştur insani mi güldürür
Yıktun bizi anan çile doldurur
Yaşayursun kaderuni üşağum
Dinlemezdun boynumuzi eğerdun
Delirmiştun hepumuzi söğerdun
Beni dinlemeyup bir da döğerdun
Şimdi anla hederuni uşağum
Mikdat der ki ağlar baba yüreği
Açıklamaz çünkü evin direği
Nasıhatler yokmuydu bir gereği
“Kendun seçtun lideruni uşağum”
Ozan Mikdadî