on üçümde bırakıp gittin ya beni
hala on üçümde gibi seviyorum seni
Gittiğinde; çocuktum
Derler ya; bıyıklarım terlememiş ti
Dünyayı sırtıma yükleyip, beni terlettiler
Çocuk olmadan büyüdüm
Büyümeden yaşlandım
El bebek, gül bebek acı emzirdi ler
Ne baharlar yaşadım, çiçeksiz yapraksız
Ne günlerim geçti;
Sigarasız…
Parasız…
Babasız…
On üç ündeydim gittiğinde; geldim kırk üçüme
Gitmek hiç yakışmadı sana, bilesin
Bir ömre yetecek kadar ağladım
Kızılırmak gibi upuzun bir acı kaldı içimde
Ne gecelerim oldu sabahsız
Okula gittim;
Önlüksüz…
Yakasız…
Kitapsız…
Sen gittin…
Güvercinlerin bile uçtu gitti ardından
Yıkılmaz dediğim her şey, bir fiske ile yıkıldı
Akbabalar başıma üşüştü
Ateşin üstüne benzin döktü birileri
ipotekli hayaller elimde kaldı
Sen sevdirmiş tin o yanık türküleri
Bir su kıyısında çadır kurup, ateş yakmayı
Çocuklarla çocuk olup, hayvanlarla konuşmayı
Dün gibi hatırlıyorum…
Karıncalara; “evlat bunlar Allah ın civcivleri sakın ola incitme” der din
Neden bu kadar erken gittin?
Neydi derdin?
Sana yenilgiler imi getirdim baba
Al sana…
Ben gittiğine kızmıyorum baba
Neden beni de götürmedin diyorum sana
Duy sana…
(
Bir Dağın Ardından başlıklı yazı
gölge06 tarafından
27.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
