Yediveren güllerinin deminde
Akarsunun karagülde izi var
Yanık insan kokuları zeminde
Altıokun mendillerde sözü var
Bedrettinin çerağıdır madımak
Hacı bektaş durağıdır madımak
Kapılar kapanır çığlıklar kalır
Menekşe dönüyor turna bakışlı
Handan yüreğinden sızılar alır
Edibe gülümser kilim nakışlı
Mahsuninin sızısıdır madımak
Âşık Veysel yazısıdır madımak
Korayın yarası can yarasıdır
Ölmeden canlara kefen biçilmiş
Serkanın diyeti kan parasıdır
Erdalın gözünde dünya seçilmiş
Şah hatayi otağıdır madımak
Ulu ozan konağıdır madımak
Nesimi bülbüldür sazın telinde
Hasretin yüreği şelpeye vurmuş
İnsanlık zulmeti zalim dilinde
Gülender allanmış semaha durmuş
Küfür surat sunağıdır madımak
Erenlerin yunağıdır madımak
Asaf bu düzenin resmini karmış
Asım yüreklenir kavgayı yazar
Muhibe muhlise doymayan yarmış
Sait rüyasında gül mezar kazar
Bir insanlık hatimidir madımak
Gönüllerin matemidir madımak