O KİM?
Duruşunu belirler ekseri, zattaki ar,
Adam kendince sanki madde-manaya erdi!..
İnanç ile inkârın arası sadece zar,
Her ikisinden de tüm tavizlerini verdi!..
Değerler kaybolunca şüphesiz kişi azar,
O da, son zamanlarda hep şeytanı överdi!..
Sağ-solu görmeyince artık etmiyor nazar,
Eğer olsaydı zaten o aklını döverdi!..
Dünya ele büyüktü velâkin onaysa dar,
Derdi onu yiyorken oysa besle(r)di derdi!..
Olmayan nesi varsa şeksiz hepsini adar,
Sözüm ona cömertçe aça hibe ederdi!..
Sonra gururla derdi; ‘işte benden bu kadar’,
Asla çözemediği sorun, ruhsal kederdi!..
Daima nefsi ile olurdu alakadar,
Elbette iblislerden payını hak ederdi!..
Geldiği merhalede kördüğüm efkârı kâr,
Şahsiyetsizliğini ayakaltına serdi!..
Kaynağından habersiz meçhule doğru akar,
Boyaları karışmış çok biçimsiz eserdi!..
Hülasa fıtratını değiştiren bir sakar,
İnsani olan şeyi kırpa kırpa keserdi!..
Simsiyah kalırdı da, ağarmazdı yağsa kar,
Şahsına münhasıran benzersiz bikes erdi!.
MFK