Karanlıktı orman, yemyeşil fidan

Yokuşları iğne deliği gibi…

Yürüdükçe kan ter kalbimde hazan

Yanımdaydın şükür, gülen sevgili…

 

Yoksa nasıl bir iş olacaktı bu

Cemaline hayran oldum içim su

Bağırdım narayla yankılandı Hu

Tatlanır şu ömrüm gülsen sevgili...

 

Katlandım tozuna toprağına yar

Sen olunca şükür gülen sevgili

Ne yesem ne içsem seninle ayar

Cenneti yaşarım gülsen sevgili...

 

Akarken Mençuna şelalesi biz

Bakarken dorukta kaynağında giz!

Sokulduk görene yansıyan ikiz

Dumanlı dağlara gülen sevgili…

 

Saffet Kuramaz

( Gülsen başlıklı yazı safdeha tarafından 31.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu