Hali perişan!
Gözünü, gönlünü mal hırsı ile
Bürüyen insanın hali perişan
Özenip hayvana tırısı ile
Yürüyen insanın eli perişan
Cebinde var ise bir kaç kuruşu
Kendine güvenip sakat duruşu
Gerçek ayan olup köhne görüşü
Çürüyen insanın malı perişan
Çalıştım kazandım mal benim deyip
Yetimin fakirin hakkını yiyip
En iyi kumaşı ipeği giyip
Sürüyen insanın solu perişan
Böbürlenen kişi kaba kereste
Tek başına gezer aheste beste
Mecnunca Leyla’yı Arzu, heveste
Arayan insanın çölü perişan
Çarpık çurpuk yönde edip seyrini
Tanımaz kârını, bilmez hayrını
Bir yanlış bulurum diye gayrını
Tarayan insanın yolu perişan
Maraba beğenmez şimdi ağayı
Elbette sevmezler böyle boğayı
Hayvan sever imiş, sözde doğayı
Koruyan insanın dölü perişan
Mikdat Bal