Ayrılık kara kazanlarda kaynadı alevlerle yandı tutuştu boş kaldı elinde ki elim indirdiğim senin gözlerindi, yıldızlardan.
Seni buldum, artık ağlama Egeli çocuk bilirsin ki seninle en güzel duyguları yaşadık senin adınla dalgalandı denizler. Ben ki zamansız ayrılıkları kucakladım acılar bende kaldı erken bitirdim baharımı her şey içimde bir diken senden kalan yadigâr.
Bir şey var içimde yanıp sönen solan bir güldü, avuçlarımda kalan anladım ki sen artık dönmeyeceksin hasret oldu anılar gurbet geldi dayandı şimdi çıksam bir meyhaneye Beyoğlu'nda efkâr dağıtmaya başucumda kemancılar ve şarkıların en hüzünlüsünü dinlesem seviyorum seni, çıldırasıya bağıra bilsem.
( Ayrılık başlıklı yazı Öz tarafından 6.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
