Okuyan okudukça vakıf olur cehline!
Tavazu hırkasını sarınır münevverler!
Kibirlenmek yakışmaz zeten ilim ehline
Büyük küçük herkesle barınır münevverler!
Nefsini yoklayarak dizginler havasını
Melun şeytandan bilir bencillik davasını
Hastalığını bilen bilir de devasını
Öfke nefret hasetten arınır münevverler!
Duyduğuyla yetinmez yetiştirir kendini
Anlamaya çalışır hem dünyayı hem dini
Kendi nefsini bilen asla aşmaz bendini
En güzel hasletlere bürünür münevverler!
İstek ile sabırdır ilmin ana temeli
Münevver olan kişi halis olur ameli
Bir konuyu bilmeyen bilmiyorum demeli!
Aynı olduğu gibi görünür münevverler!
Her an yanında rehber olanlar şaşırır mı?
O rehber Kur’an ise hataya düşürür mü?
Haramı bilen insan kul hakkı aşırır mı?
Dünya ve ahirette korunur münevverler!
Mikdadî; aklı olan onu hep çalıştırır
Ot gibi hayat sürmez kendini geliştirir
İlmin yolu insanı cennete ulaştırır
Bu yolda gerekirse sürünür münevverler!
Ozan Mikdadî