Arkası gelmez oldu afaki cümlelerin
Bu aralar usumda sert dalgalar esmekte
Sıkışıp kalmış cümleler nefes yetmiyor
Bak şimdi mahallenin delileri çakır keyifte
Sözlerin bir alev bir kar üflüyor
Yar içimde bir şeyler acıyor
Yalandı Neron, ben yakmıştım Roma’yı
Beceremedi çizdiğim yollar sana çıkmayı
Eteklerini çekiştiren çocuk kadar masum
Neylersin, beceremedi sana aşkı sunmayı
Çehresinde sevda sillesi, canı yanıyor
Yar içimde bir çocuk ağlıyor
Kıymeti bilinmemiş dört yapraklı yonca
Bir sitem ki ceddin yanıyor
Gözlerin aydınlatmıyor, gayri sözlerin aldatmıyor
Ne desen faydasız, başın almış;
Gönül senden gidiyor…
Yar içimde bir şeyler gidiyor
Söküp atmak gerek sana atmayan yüreği
Kırıp atmak gerek sana yazmayan kalemi
Neylersin, bunca kanatırsan zavallı yüreği
Hicreti us, nazından usanmış senden dönüyor
Yar içimde bir şeyler kanıyor
Yar içimde bir şeyler ölüyor