Hayâsızlık yayılmış ayıp bir şey kalmamış
Bir kahve ister gibi evlenelim “der” sapık!
Elektrik almamış derken onu almamış
Sırada bekleyen çok başka nane “yer” sapık!
Biri sepetlenince başka biri atanır
Her kim ne derse desin güzelleri o tanır!
Ne ar bilir ne haya ne yaşından utanır!
Yüzünde meymenet yok her tarafı "şer" sapık!
Tarlası bahçesi var bir kaç dönüm çaylığı
Evi arabası var emeklilik aylığı
Hiç farkına varmadan sömürülür toyluğu
Soyulmaya layıksın neyin varsa “ver” sapık!
Ava çıkar adaylar mala mülke paraya
Adamı rezil eder çevirir maskaraya!
Beraber konuşurken biri girer araya
Talipleri çoğalmış asabını “ger” sapık!
Eğer birbirlerini çekiçi bulurlarsa
Hep adaylar ellenip ikisi kalırlarsa
Beraber çıkmak için bir karar alırlarsa
Alkışlıyor onları orada ki “her” sapık!
Der Mikdadî cahili bir mal gibi güderler
Şov icabı ey gafil seni rezil ederler!
Sonra kalkıp oradan başkasıyla giderler
İstersen neyin varsa yollarına “ser” sapık!
Ozan Mikdadî