Unuturum Elbet

Gençsin unutursun diyorlar bana,

Unuturum elbet öldükten sonra.

Adýn bile anmam sözüm yabana,

Gözlerime toprak dolduktan sonra.

Bunca dert yükünü etti hediye,

Sevip sevilene bu zulüm niye?

Damla damla döktü ayrýldýk diye,

Yanaðýndan buse aldýktan sonra.

Binboða’nýn baþý bak kara yasta,

Yaz baharýn karý eyledi hasta.

Derdimi söyledim bir tabip dosta,

Emledi kangren olduktan sonra.

Eðer unutursan geçer denildi,

Toprak paklar diyen özünü bildi.

Saçllarým aðardý, yýllar devrildi,

Gurbetin koynunu bulduktan sonra.

Gönlümün küpüne sevdasý doldu,

Ýlk göz aðrýsýnýn ikramý oldu.

Feleðin tokatý bizleri buldu,

Gönüllerde saklý kaldýktan sonra.

Eyüp dert küpüdür hasýlý kelam,

Artýk unut deme kurbanýn olam.

Azrail elbette verecek selam,

Unuturum yüzüm güldükten sonra.

Eyüp Þahan

Ankara 27.5.1983