Gör Hele ( Civelek )

Seher vakti dalda olmuþ tomurcuk,

Elvan elvan açýlsýn da gör hele.

Bir civelek olmuþ afet yavrucak,

Kokularý saçýlsýn da gör hele.

Narin beli bir tutamcýk duruyor,

Ayna gözden yüze þavký vuruyor,

Gören gözler Allah için görüyor,

Gönülleri göçürsün de gör hele.

Bal damlar dilinden sözü bitirir,

Sinesinde top top gülü yetirir,

Akýllarý alýr baþtan götürür,

Sevda meyi içirsin de gör hele.

Hep yanýnda olsam sadýk bir uþak,

Ýkimizi sarsa biricik kuþak,

Saçlarý yastýkta yüzüne döþek,

Rüzgârlarda uçursun da gör hele.

Yaram sýzlar oldu dardayým bugün,

Hep baðlanýr oldu çözülmez düðüm,

Ufuk çizgisinden yer ile göðün,

Gecelere kaçýrsýn da gör hele.

Eyüp’ün yýkýyor gönül evini,

Gönüllere salar kýzgýn lavýný,

Çölde diþi kaplan avlar avýný,

Pençesini geçirsin de gör hele.

Eyüp Þahan