bazen bir kuþ olup uçmak istiyorum 
seni benden alýp uzaklara götüren o þehre 
ne kadar kýzsam kýrýlsamda aldý diye seni benden
bir güvercin olsam diyorum mesela uçsam
uçsam senin olduðun o þehre
gelsem konsam pencerenin önüne seyretsem seni saatlerce 
dokunmadan öylece uzaktan uzaða 
sen benim gibi üzülüp aðlama diye 

sessizce gelsem yanýna 
sen uyurken konsam baþucuna 
öpsem koklasam seni doyarmý bu can 
bir kaç saatte hasretini gidermeye 
sen üþüme diye kanatlarýmý gersem üstüne 
ýsýn diye anne sýcaklýðýnda
içimdeki özleminle yanan kalbimin ateþi 
ýsýtsýn seni beni yakýp küle çevirirken
bir kuþ olsam kanatlanýp uçsam senin olduðun o güzelim þehre

senin olduðun heryer bir baþka güzeldir þimdi 
çünkü sen olduðun heryeri güzelleþtirirsin ben bilirim
bir baþka olur sabahý birka olur akþamý seninle
sen gittiðinde ben karanlýklar içinde kaldým biliyormusun 
sen görme sen duyma diye hep karanlýklarda aðladým
sen olmayýnca yanýmda bomboþ yapayalnýz ve çok anlamsýzým