Piyano tuşlarına dokunduğumda Dünyanın bütün çölleri çiçeklere dönüşür içimde Kadınım benim, Firuze bir ıslıkla eğilip kokladığım karanfil sensin Anlat, sıcak sıcak sokul bana, erit beni dudaklarınla Huzursuz adreslerde bırak eski acıları Hadi yanaş, kanayıp durma çocuksu düşlerine.
Bilmediğim, tanımadığım bir şehirdeyim Telaşlı kalabalıklar geçiyor kaldırım taşlarında Liseli kızların dönüşüdür kapılar eşiğinde Anlat, benim bilmediğim gizli taraflarını Çoğal, toprağındaki güldüren yağmurlara Çıplak gecelere ayna, rüzgârlara yoldaş et beni. Yüreğimin ışığını, son şiirine ekle, kırık bir keman sesiyle.
Homeros'un bir cümlesiydi batı dilinde aşka dönüşen Al gözlerimle seyreyle dünyayı Görüyorum ki mahçup duygular içindesin Nedense dökülüyorsun avuçlarımdan Meğer horonunu tepmişiz Karadeniz'in Ama dönüşü olmayan yokuşlara tırmanmışız Söyle, dost olmamak için dilinde kaç çeşit makam var Hangisi hüzzam, hangisi kürdilihicazkar Anlamadım, Her notada bir ihanet, her cümlede bir yalan Bumuydu bizim dillerdeki şarkımız?
( Erit Beni Dudaklarınla başlıklı yazı Öz tarafından 7.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
