Derdim yokken dert eylerim işim yokken işim iş
Atıyorum şu işe bak yaza yaza yoruldum
Boş söylerim, sert söylerim gece gündüz yaz ve kış
Çatıyorum şu işe bak üze üze yoruldum!
Akıyorum ben kum gibi uyuyamam her gece
Yanıyorum bir mum gibi çözülmez bu bilmece
Boş kelamlar ham hum gibi dizerim hece hece
Yitiyorum şu işe bak dize dize yoruldum!
Mahkemem var ben bir sanık müebbettir her huküm
İki melek buna tanık omzumda ağır yüküm
Derdim çoktur bağrım yanık kıvranıp büküm büküm
Yatıyorum şu işe bak sıza sıza yoruldum!
Ben ne yazar ne okurum uydururum sadece
Yol engebe, ya uçurum belli değil netice
Günden güne nice cürüm hesabıma adice
Katıyorum şu işe bak aza aza yoruldum!
Hazırlandım uzun yola ne azık var ne yolluk
Asla minnet etmem kula edemem kula kulluk
Bu dünyayı iki pula değil iken bir pulluk
Satıyorum şu işe bak kıza kıza yoruldum
Kovaladım dünya kaçmış hep peşine katacak
Takat bitti benden geçmiş el ayak mı tutacak
Sanki toprak ağzın açmış neredeyse yutacak
Batıyorum şu işe bak geze geze yoruldum
Der Mikdadî sona doğru görüyorum gerçek bu
Berzah denen yöne doğru yürüyorum gerçek bu!
Adım adım öne doğru varıyorum gerçek bu!
Bitiyorum şu işe bak seze seze yoruldum
Şair Mikdat Bal