Maddenin en minicik şeklini arar insan
Can yaratma aşkıyka nasıl yanar kavrulur
Fırtınaya kapılmış salda küfrüyle iman
Umudunu kaybetmez hiç kontrolsüzce savrulur…
Ne kadar çok arasa en küçüğün küçüğünü
Elle dokunulmayan, aklen sorgulanmayan
İcat eder en fazla kurumuş kütüğünü
Asla konuşamayan, mantık kurgulamayan!
Allah’ım dileseydi insana derdi yarat
Bir çok güçler verirdi olurdu her şey kol kanat
Adına da derlerdi toplum içinde sanat
Aklın Himalya’sında sanki Everest gibi!
Hazreti İsa bile yalnız var’ı dirilti
Ölüydü bir mezarda, ruhu bedene girdi
İnsanı mucizeyle bu irşadla eğitti
Yaratırım demedi yaratmak ne haddine!
Yaratacak olsaydı insan, ruhun ameli
Ne olacaktı cennet cehennem aşk emeli
Kul olacaktı insan insana, dert temelli
Yok olacaktı dünya, var olan medeniyet!
Kim olursan ol, dahi bile olsan da oku
Kur’anda ayet yazar, kula verilen doku
Yaratan, doyuran da Allah’tır açı toku
Bilim adı altında, iyisi isyan etme…
Saffet Kuramaz