Nedir ayrılığı yaratan, insanı insandan ayıran kimdir bu kuralları koyan? düşündükçe piyano tuşuna dokunur içim duyup da görmediğimiz bir yerdeyiz umutlarım dağılmış, kokusu yok memleketimin yorgun bakışlarıyla sarkmış pencereye erişilmez bir duyguyla yüreğimi dağlıyor.
Hep o kentin düşüyle yaşadım döküyor gurbet duvağından çalınmış gençliğim
anılar, özlemler bir devrimdir gurbtimde mataramdaki suya yedi tepeli İstanbul'u ekledim göğsümde bir toprak kokusu, Anadolu'dan hışırtısını duyuyorum denizlerimin bozkırlar, menekşe tarlaları, balıkçı tekneleri ey, anıların gardiyanı, ben senin değerini bilemedim.
Ben, memleketimin çakıl taşlrından biriyim görüyorum hissediyorum yankısını dağların doyasıya bakıyorum uzaklardan geçen turnalara kavuşmak bir yemindir, bir hasrettir, dudaklarda yağmur yüklü bir bulut gibi uçar giderim zamanla.
Geçmiş yıllarda kalan bezginliğim, anılar rıhtımında acıların uğultusu birikmiş savrulmuş yollara bir elem yeliyle mazideki pişmanlıklar devrile devrie yıkılıyor bitmiş bir aşkın öyküsünü çalıyor tambur nağmelerinde keskin bir bıçak dokundukça acıtıyor yaramı doruklarda unutmuş çocukluğum bir volkan gibi, özlemiyle erircesine ey, vuslatı yarım yarım kalan çocuk, ses ver bana, o yitik kuytularda, unutma ki, bir zamanlar, seni deli gibi sevdiğim o yabancı benim.
( Yabancı başlıklı yazı Öz tarafından 21.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
