Gönül

 

Viran dağlarında harabe olup

Cananından ayrı yaşıyor gönül

Kaptırıp kendini serabe dalıp

Daha öteleri aşıyor gönül

 

Bulutları yorgan edip bürünür

Güller diyarından ıtır sürünür

Ya Zühal’de ya da Ayda görünür

Saman yollarında şaşıyor gönül

 

Kaptırıp ruhunu esen yellere

Göğüs gerip birçok acı hallere

Kavrulayım diye düşüp çöllere

Ağustosta donup üşüyor gönül

 

Çağırır yâr diye titrek bir seste

Hüzün var ateş var her bir nefeste

Öyle bir ateş ki yakar aheste

Zemheride yanıp pişiyor gönül

 

Aradığı yoktur baktığı yerde

Gül biter göz yaşı döktüğü yerde

Oturup kalıyor çöktüğü yerde

Dünyanın yükünü taşıyor gönül

 ……Dertten kaçıp derde düşüyor gönül

 

Şair Mikdat Bal

( Gönül başlıklı yazı Mikdadi tarafından 23.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu