Rengarenk çiçekler açıp solarken
Dünya aleminde neler oluyor?
Onlar etrafına koku salarken
Bir acımasız el gelip yoluyor!
İnsana mezarı insanlar kazar!
Tabiî dengeyi habire bozar
Hududunu aşıp şımarıp azar
Hep kendi ediyor kendi buluyor!
Ormanlar yakılır, kir akar nehir
Köyler terkedilir yaşamnaz şehir
Sebzeler hormonlu, çevremiz zehir
Yediden yetmişi onu soluyor!
Her şerrin bulunur yardakçıları
Patron olur dünün bardakçıları
Eşkıyanın çoktur ortakçıları
Herkes bir taraftan bir şey çalıyor!
Ceza evlerimiz dolduğu halde
Eden ettiğini bulduğu halde
Asayiş güvenlik olduğu halde
Eşkıya her yerde dehşet salıyor!
Böyle durumlarda mallar çözülür
İneklerden gayri herkes üzülür
Ne ağzı bağlanır ne de büzülür
Öküzler böğürüp koyun meliyor
Bilgi sanal olmuş kitap tozlaşmış
Kalpler katılaştı duygu buzlaşmış
Dejenere olmuş nesil yozlaşmış
Ah bu yalan dünya kime kalıyor!
Şair Mikdat Bal