DURDU
Leyla’yı arayan bir mecnun gibi
Yıllar var ki gönlü savruldu durdu
Kimdir bilmiyordu, kalbin sahibi
Sevda ateşiyle kavruldu durdu
Harbi sevilecek kadınsa konu
Çıkmadı sevecek birisi onu
Hayal kırıklığı, hüsrandı sonu
Kaderi ters yöne çevrildi durdu
Çaresizde kalsa, ümit ederdi
Yaşadığı hayat büyük kederdi
İçine atarak bu kadar derdi
Nice acılardan kıvrıldı durdu
Üstünden geçtikçe zaman
Bulamadı sığınacak bir liman
Dünyası başına yıkıldı inan
Bir kavak misali devrildi durdu
Gel de bu insanı duyguyla sömür
Sanki de yüreği yanık bir kömür
Ah ile vah ile geçerken ömür
Sitemden bu dili sivrildi durdu
Hasret söndürmedi içtiği zehir
Akıp gitti günler olmadan tehir
Ne bir köy bıraktı, ne de bir şehir
Vefa aradıkça evrildi durdu
21. 08. 2016
Evrilmek : Bir
biçimden başka bir biçime doğal olarak dönmek.