Kara Gece
akşam olur tek tek gider gemiler
boğazım düğümlenir o an
başlar çilem
ağrı vurur göğsüme
gözlerim ağlar
ben ölürüm
yıllar oldu sen gideli
akşamlardan uzağım
rüzgardan vaz geçtim
gölgem düşüyor omuzlarıma
yerden kalkamıyorum
ben ölüyüm sanki
ne zor geliyor bana
seni beklemek
yıllardır ben bu şehri
hiç sevmedim
yemin olsun ki sor beni martılara
yüreğimde hep sen vardın
az önce gemiler gitti
bak yine kanat çırpıyor martılar
gözyaşlarım akıyor içime
ey istanbul duy sesimi diye
türkü söylüyorum
seni gördüm uzakta olsa
suya yansıyordu içimdekiler
bakışlarım sabahı bekliyor
oysa ne güzeldi
küçüklüğümün mevsimleri
şimdi
akşamın sehrinde
suskun olur dersin martılar
içimde bir hüzün
tedirgin halim
kulağımda hep uğultu
tutundum yine duvarlara
sokaklar uzanıyor canım yanıyor
yorgun düştüm bugün yine ben kara geceye...
Hüseyin YANMAZ
23/09/2016
(
Kara Gece başlıklı yazı
Hüseyin Yanmaz tarafından
15.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
