Online Üye
Online Ziyaretçi
0 KADIN
Uzaklara bakıp, denize nazır
Hayale dalıp da, gidiyor kadın…
Şiir tadında çay, içmeye hazır
Kendini salıp da, gidiyor kadın…
Hayat sahnesinde, bir mazi olmuş
Eski anılarda, hüzünleri bulmuş
Kader bu ya! Ömrün, deminde solmuş
Yılları silip de, gidiyor kadın…
Nice zaman hasret, kalmış yurduna
Hüsranı eklemiş, gönül derdine
Hiç bakmadan, merak edip, ardına
Vuslatı çalıp da, gidiyor kadın…
İkinci bir bahar, belki de asır
Artık onun, bir aşk, kalbinde nasır
Bahtına doğmamış, ümide esir
Her şeyi bilip de, gidiyor kadın…
Kâbusundan, uyanmalı, rüyanın
Gitmektense, hep
peşinden, hülyanın
Anasını satıp, yalan dünyanın
Herkese gülüp de, gidiyor kadın…
Ecel gelince ruh, çıkar bu candan
Kurtuluşu yok ki acı bir sondan
Sevdikleri bile, mahrumdur ondan
Bir ölüm alıp da, gidiyor kadın…
Bu yalnızlığına, heyecan katmış
Her türlü kederi, içinden atmış
En güzel duyguyu, yürekte tatmış
Vefa’da kalıp da, gidiyor kadın…
22. 12. 2016