Yalan
Gülüşün en çocuksu yanındı,
tozpembe hayallerden
bir ömür örmüştün bana
senin en güzel yerin
benim yanımdı…
Dağılacak gibiydim,
değmeden önce gözlerin gözlerime,
Kalabalık bir şehirde bir başıma
ağlayacak gibiydim.
Bir gülüşün, sesin, bir dokunuşun
bin ömürdü bana sevgili
tenlerden mühim, kendimden evvel...
Kömürün tozunu pembe, hayatın kozunu bende sandım,
Bırak bu masalı sevgili, Ben sana çok büyük aldandım…
(
Yalan başlıklı yazı
AyşegülAktağ tarafından
3.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
