Candan maldan kimse emin değildi
Halinden bezmişti, Anadolu nar
Moğol istilası tekin değildi
İktidarsız sultan, kargaşaydı yar!
Bu dehşet içinde gezdi manisi
Umutsuza umut oldu can gibi
Dillendi yeniden ilahi sevgi
Yaşama heyecan, sunmuştu bahar...
Kölesi olunca Rabbine Yunus
Nurun içinde nur, sevmişti ulus
Dilinde nağmeler denir miydi sus
Dergâhına gelen duymazdı azar!
İlim sahibiydi sevgi ateşi
Kim bulsa olurdu gönül kardeşi
Mevlana çağında yaşayan eşi
Şiir cennetine sunmuştu ikrar!
Biri biliyorum dese beyhude
Yok aramış olsak kabri nerede
Elde avuçta yok herhangi belge
Manisi dolaşır yar diyar diyar!
Kuruyan dudağa beyitleri su
Sarhoşluk verirdi dediğinde Hu
Bir Yunus olsaydım çağımda yahu
Kalpleri sarardı aşk dolu nazar...
Saffet KURAMAZ