Kalbimin
dilidir, ucu yanık dökülen kelimeler,
Nefesimin
değemediği ise, yanaktaki gamzeler,
Fezada
ışıklı yazılar yazıyorum sana, görmedin,
Kafanı
kaldır bir defa, sana yıldızlardan örmeler,
Sadakate
ihtiyacı var kalbimin, ayakta kalmalı,
Yaşam
ninnileri söyleyerek, uyutmasın gamzeler,
Aktif
hayatında saniyelik yer ayır, konsept olarak,
İçim
ferahlıkla dolsun ki, kesili versin üzmeler…
Teoriyi,
pratiğe çevirmeye ne dersin, benimle,
Çünkü, aşkı
senin kadar hak ediyor gamzeler,
Bir yastıkta
iki baş, ortak olayım yanaklarına,
Tükenir
azaplarım, tükenir yürekteki ezmeler…
Gün gelir
içinde bir yalnızlık duyarsan, olur ya,
Benim o,
asla terk edilmiş hissetmesin, gamzeler,
Tükenmez
aşkla, ayyaş – sarhoş hallere düştüm,
İçtiğim aşk
şarabında kafamı döndüren mezeler…
Kafamı
temizleyip bir kere, kendim olamıyorum asla,
O sıcak
patatesti, uzak tutulmadı ben den gamzeler,
Ruhun
anlamayacak kadar, bana kayıtsız bakıyor,
Kafan kaf
dağı dolaşır, böyle duyarsız gezmeler…
Biri
yanaklarına uyarı işareti koymalıydı, denememiş,
Falsolu
vuruşlar yapıyor, hiç durmadan, o gamzeler,
Eski model
araba gibi görsen de, günü birlik çalışırım,
Gamzelerin
baştan çıkarır, bir de saman altı gülmeler…
Veysel
Kimene
Sevda Şairi
(Kemal
Yenice)