KÝM OLDUÐUNU BÝLMEK

    “Bir adam kendini darý sanýyormuþ. Nerede bir tavuk görse, yiyecek diye nefes nefese kaçýyormuþ ondan. Doktor: “Sen darý deðil insansýn” demiþ yýllarca. Her sabah tavuk kâbuslarýyla uyanan adam, bir türlü ikna olmuyormuþ insanlýðýna. Bir sabah doktor yaklaþmýþ yanýna ümitsizce. “Ýnsan olduðunu biliyorsun” deyince; adam: “Evet, ben insaným” demiþ. Doktorda bir sevinç, bir coþku, bir heyecan… Tedavi sonuç vermiþ yýllar sonra tam. “Haydi giy elbiselerini” demiþ, çýðlýklar atarak. “Ýþte iyileþtin, eminsin darý olmadýðýndan.”

     Adam hýzla giyinip atmýþ kendini sokaða. Adam gökyüzüne bakmýþ, sonra topraða. Adam yürüyüp çýkmýþ bahçesinden hastanenin. Daha birkaç adým atmamýþ ki ne görsün; bir tavuk kendinden emin. Üstüne doðru geliyor, yiyecek. Koþmaya baþlamýþ nefes nefese. Doktor yetiþ, yoksa yetiþecek!

     Doktor telaþla koþmuþ hastasýna. “Hani insandýn?” diye sormuþ. “Yoksa bilmiyor musun insan olduðunu?” Adam: “Elbette biliyorum, darý olmadýðýmý” diye gürlemiþ. “Fakat tavuklar bunu biliyor mu?”

     Hayatýn içinden böyle bir fýkra. Kendini tanýmak ve özgüven sahibi olmak insana çok þey katar ve donanýmlý olmasýný saðlar. Hani bazý karikatürlerde hayvanlarýn düþünceleri üzerinden aslýnda insanlara verilmek istenen mesajlar kaleme alýnýr, muhakkak okumuþ incelemiþsindir. Alaca renkli güzel bir kedi yerdeki su birikintisine bakýnca kendini güçlü bir aslan gibi görüp hayal eder, aynaya bakan sýpa da büyüyünce eþek olacaðýný unutup þaha kalkan at olarak hayal eder kendini ve kibrinden bastýðý yeri görmez. Kimi zaman da tavuk ve yem olayý gibi kendimizi çok aþaðýlarda görüp ezilmiþ bir karaktere büründüðümüz olur.

     Ne olduðunu, nereye ait olduðunu bilmelidir er kiþi. Baldan bir petek, sevgide tek yürek olup saðlam bir karakter sunar bize kimi zaman. Sevince, hayata aþkla bakýnca þair olur insan. Þiir yazdýrýr bize doða ve þiir gibi huzur sunar ruhumuza.

     Kim olduðunu bilmekle baþlar hayat. Kendimize saygý, ailemize beslediðimiz sevgi, vatan ve bayrak aþký gül kokusunda mutluluk daðýtýr etrafa. Haddini bilmek, eðitim seviyesine uygun hareket etmek, edep sýnýrlarý çerçevesinde yol almak baþlý baþýna bir ayrýcalýktýr. Kim olduðunu bilmeli her kalp, bir anlýk visalde fikir çilesini yaþarken de özgüvenini ayakta tutabilmeli. Örümcek aðý gibi iþlenir dert aðý, dert tasaya inat yine de sevmekten keyif alýrýz iþte. Oyuncaðý elinden alýnan çocuk gibi olur insan, özgüveni elden gidince. Sonbahar aðlar avuçlarýmýzda, delilik vehmi ruhlarda alevlenir. Kim olduðunu bilmeli insan. Kim olduðunu, nereden geldiðini, atalarýnýn deðerini, gelenek ve göreneklerini bilip varoluþunun farkýnda olmalý.