ARTIK
ANLAMALISIN..
Senin benim kaderin olacağını,
Hiç düşünmemiştim inan…
Demek buymuş
Kader denen yazgı
Buymuş demek
Bahtımda ki ezgi
Nerden bilirdim ki
Seni tanımadan
Nerden bilirdim ki
Hiç yaşamadan
Öyle bir sevmişim ki seni,
Anlatamam
Tutup seni yüreğimin
Bir köşesine oturttum
Hiç kimseye gönül vermeden
Ve hiç şikayet etmeden
Ben
Yalnızlığı
yaşadım sadece
Aldık başımı gittim
Çok uzaklara
Kendimden uzaklaştım senelerce
Oysa insan
Kaderinden kaçamazmış
Kendinden kaçsa bile,
Yine yapamazmış
Çünkü hayatımda
Sen vardın
Bütün benliğimi
Sen sardın
Kır çiçeğim oldun, gönlümün
Artık bir vazgeçilmeziydin
Ömrümün
Bazen estin
Bir hırçın rüzgar gibi
Bazen sağanak yağmur gibi
Geçtin üstümden
Yaşamak, seninle başkalaştı
Günlerim renklendi, seninle
Her geçen zamanda
Sendin vakitlerim
Her şeyde
önce sen
Gönlümde mutlaka sen
Yüreğimde elbette sen
İster uzak,
İster yakında
Nerede olursan ol
Hiç fark etmez yine sen
İster
Hayallerimde dur!
İster
Özlemlerinle beni yor
Yanımda
Olmasan da olur
Sen zaten
Bende yaşıyorsun
Kök atmışsın içime,
Hücrelerimdesin
Her parçanda izlerin var,
Her yerimdesin
Yıllardır seni
İçime
çekiyorum nefes gibi
Hiç bitmiyorsun
Seninle sonsuzluğa varıyorum
Su gibi akıyor
Güzelliğin ruhuma
Işık gibi yüzüme vuruyorsun
Mevsimler kadar gerçeksin
Hava, su, toprak gibi varlıksın
Sen gönül bahçemde
Açan ilk çiçeksin
Her havasız kaldığımda,
Nefes diye, seni içime çekerim
Her susuzluğumda
Seni yudumlarım, su misali
Ben, sensiz yaşayamam
Yorulsam, sende dinlenirim
Üzülsem sende sevinirim
Sensizlikte
hüzünlenirim
Hayatımın her karesinde
Bedenimin her zerresinde
Senin varlığın var
Bir kutup gibi çekersin beni
Hangi kapıyı açsam, sen
Gözümü yumsan, yine sen
Bir meşale gibi, içimde yanarsın
Artık anlamalısın
Sen benim için ne kadar kutsalsın
23.08.2010