Yoruldu dizlerim!

 

Ellerin gülü var koklayıp durur

Baharda karakış yaşıyorum ben

Azrail tepemde yoklayıp durur

Dünyanın işine şaşıyorum ben

 

Kimisi kapıda kimi eşikte

Kimi sal üstünde kimi beşikte

Kimi sapa sağlam kimi döşekte

Yoruldu dizlerim düşüyorum ben

 

Bitti nefeslerim bitti sözlerim

Gözlük kaba geldi görmez gözlerim

Kalmadı takatim tutmaz dizlerim

Düzde sendeleyip şişiyorum ben

 

Kavuşmamış asla Aslı Kereme

Dünyayı sevenler düşer vereme

Koskoca bir ömür çektim cereme

Nedamet narında pişiyorum ben

 

Çok şükür Allah’ım kul dedi bana

Dini islâm seçti yol dedi bana

Rahmeti geniştir gel dedi bana

Yaratan Mevla’ma koşuyorum ben

 

Ey Mikdadî gönlün neşeyle dolsun

Tövbeye gelenler merhamet bulsun

Dünyanın varlığı ellerin olsun

Yüreğimde iman taşıyorum ben

 

 

Şair Mikdat Bal

( Yoruldu Dizlerim! başlıklı yazı Mikdadi tarafından 28.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu