Ömür dediğin ne ki hayali düşü ile
Yaşadığımız hayat akarken ölüm çatar!
Bebek beşikte, dede kemali yaşı ile
Hiç sebebsiz aniden bakarken ölüm çatar!
Bazı gerçekler var ki herkes almıyor dile.
Sonunu düşünmeden zulüm etsek de bile
İyi düşünmek gerek vicdan tanımaz hile
Başkasının canını yakarken ölüm çatar!
Akrabanın içinde sevenlerin yanında
Bir düğün salonunda en mutlu bir anında
Azrail hiç geç kalmaz tam gelir zamanında
Evlenenlere takı takarken ölüm çatar!
Dünyanın cazibesi yakamızı salmaz ki
İşlerin tersyüz olur ne etsen de olmaz ki
Ne kadar didinsen de emellerin dolmaz ki
Bir şeyi yapmak için yıkarken ölüm çatar!
Bazısını bu dünya göz kırparak oyalar
Aniden uyanırsın sona erer rüyalar
Eşitlenir o zaman yakut, inci, kayalar
En yüksek zirvelere çıkarken ölüm çatar!
Mikdadî der emanet bir gün gelip alınır
Ne kimse unutulur ne hiç kimse salınır
Ne bir an öce olur ne de geri kalınır
Dünyayaya canımızı sıkarken ölüm çatar!
Şair Mikdat Bal