Beni aşka adadılar ey kalbim
Gövdem doymuyor kana.
Yeryüzünde bir ben varım oysa,
Bir ben varım yokluğa gebe,
Çığlığım bitmiyor secdelerimde
Yeni hayatımın adı çile.
Bırakın öleyim,
Yaşamak değil mi ki en büyük ayrılıkların destanı ?
Yaşamak değil mi ki aynı gökyüzünün altında
Farklı hayatlara uyanmanın sıkıntısı,
Aynı bayrak altında savaşmanın revanı ?
Hakikatin peşinde koşmanın ziyanı ?
Beni aradılar küflü zindanların köşelerinde,
Rüyalarla başladı tövbelerin yankısı,
Bırakın öleyim...
Şerefine kırıldı kadehler,
Elimde sonbaharın öksüz kuşları,
Gamlı vaktinde sabahın yas tutuyorum.
Kendi kendine Arşınlar toprakları ağaçlar,
Bir incir düşmüşse
Kurur kalbimdeki göl.
Bozkırlarda yaşıyorsun sevdiğim,
Titreyen sesin hüzün çağırıyor kuzulara.
Ve söylenmemiş şarkılar yankılanıyor yüce dağlarda,
Bilasevda yaşıyorsun benden uzak.
Tefrikalarını sakla, yur akıllarda aşkın havasını,
Bir dua mı oldun geceye ?
Bir inci mi kırıldı gökyüzünde ?
Siyaha girizgahım ölümün koynunda,
Gün aydınlanmış ne çıkar,
Kaçırmışken son trenini umudun,
Yürümek düşmüş yalnızlığın koynunda,
Amenna...
(
Sonbaharın Öksüz Kuşları başlıklı yazı
Artist Şair tarafından
7.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
