Unutulduk, uyutulduk, yutulduk
Biz gurbetçi değil yiten kuşağız
Sahip çıkan yok ki işsiz tutulduk
Bir sadaka alıp yatan kuşağız
Sinir küpü olduk cinnet getirdik
Benliğimiz kalmadı ki, bitirdik
Hep dışlandık öz güveni yitirdik
Türlüsünden zillet tadan kuşağız
Bağırmanın faydası yok duyan yok
Bir gaflet ki irkilip de ayan yok
İçeride dışarıda sayan yok!
Yaşamadan ölüp giden kuşağız
İstikbale odaklanmak yararsız
Aileler yüzde yüzü, kararsız
Hangi yöne dönsen değil zararsız
Çıkışsız bir yolu tutan kuşağız
Morfinlendik, uyuşuktur duygumuz
Günlük yaşam oldu bizim kaygımız
Düşünceden tutmuyorki uykumuz
Yataklarda koyun güden kuşağız
Yana yana küle döndü özümüz
Ağlamaktan ağ bağladı gözümüz
Buram buram hasret kokar yüzümüz
Bataklığa düşüp batan kuşağız
Şair Mikdat Bal