Cennetinden kovulmuş Âdem
derler adıma
Sultanla dağlar aşan
yerilmeyen sır benim
Şeytanlar koşsa bile yetişmez
muradıma
Ordularla savaşan yenilmeyen
sır benim.
İnsan denen muamma
yaratılmışın hası
Dolunca boşalmayan Yüce
Kudretin tası
Kelamla anlatılmaz hayatla
son dehası
Öfkeyle dışa taşan erilmeyen
sır benim.
Tende güneş doğarken çevrede
ışık arar
Karanlıkta kalınca ne çok
korkular sarar
Gelmeden gitti derler olmaz
kimseye yarar
Cahille düzde şaşan
sevilmeyen sır benim.
Bir ezanla başlayan vuslattır
tek salası
Kâinatı gez de gör yoktur
bizden evlası
Kalpte sırat geçerken candır
hubbu Mevlâsı
Et kemiğe bulaşan silinmeyen
sır benim.
Ruhi ezel ervahta Hava ile
sevişen
Ömür yapraklarında nefsi ile
dövüşen
Vücut arenasında gerçek ile
devleşen
Damarlarda dolaşan bilinmeyen
sır benim.
15.02.2017
Ahmet Çelik
Saat:23.09